Οι εγχώριες αστικές και βρετανικές δυνάμεις επιτίθενται με όλα τα μέσα σε κάθε μέτωπο της Αθήνας και του Πειραιά. Ο ΕΛΑΣ κατάφερε να αποκρούσει τις επιθέσεις Βρετανών και Χωροφυλάκων στου Ψυρρή, καθώς και στη συνοικία του Δουργουτίου (Νέος Κόσμος) όπου οι παράγκες μετατράπηκαν σε πραγματικά κάστρα του αγώνα. Με επιτυχία εξουδετερώθηκαν επίσης οι απόπειρες διείσδυσης του εχθρού σε Καλλιθέα και Νέα Σμύρνη. Στην άμυνά τους διακρίθηκαν οι νεοσχηματισμένες διμοιρίες εθελοντών, που ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των λαϊκών οργανώσεων και στις ανάγκες του αγώνα, μπήκαν μπροστά στη μάχη. Όπως π.χ. η λεγόμενη «Μεταξωτή Διμοιρία», που αποτελούνταν από σπουδαστές και Νεοσμυρνιώτες ΕΠΟΝίτες.
Στον Πειραιά, όπου νέες βρετανικές δυνάμεις αποβιβάζονταν διαρκώς υπό την κάλυψη των κανονιών του στόλου, η κατάσταση είχε γίνει ιδιαίτερα δύσκολη. Έως το βράδυ είχε χαθεί ο Προφήτης Ηλίας και το κέντρο του Πειραιά. Έπειτα από έναν ανηλεή ναυτικό βομβαρδισμό καταλήφθηκε και ο λόφος της Καστέλας. Οι 30 περίπου υπερασπιστές του ΕΛΑΣ έπεσαν όλοι ένας προς έναν μαχόμενοι επί ώρες σώμα με σώμα. Ο ΕΛΑΣ ανακατέλαβε το εργοστάσιο Κουγιούλη στην περιοχή Ν. Φαλήρου-Μοσχάτου.
