Μια γιορτή αντάξια της δεκαεξάχρονης δράσης του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, της συμβολής του στους αγώνες των εργαζομένων και του λαού, του διεθνισμού και της εργατικής αλληλεγγύης, που με συνέπεια υπηρετεί το ταξικό κίνημα, «στήθηκε» με μεράκι και πολλή δουλειά το απόγευμα της Κυριακής στο Ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ.
Δεκάδες εργαζόμενοι, νεολαίοι, μουσικοί, ερμηνευτές, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να τιμήσουν το ΠΑΜΕ, μαζί με τους χιλιάδες που γέμισαν τις κερκίδες του σταδίου. Ενας λόγος παραπάνω, καθώς η εκδήλωση συνέπεσε με τις προετοιμασίες για τον ταξικό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς και τις δεκάδες απεργιακές συγκεντρώσεις που διοργανώνει την Παρασκευή το ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα.
«Ανάσα του ΠΑΜΕ είναι η δράση και οι αγώνες των εργαζομένων και καρδιά του οι δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνονται στις γραμμές του», γραφόταν σε ένα από τα κείμενα που ακούστηκε από τα μεγάφωνα και αυτό προσπάθησε να δώσει με παραστατικό τρόπο το πρόγραμμα και όλο το «στήσιμο» της μεγάλης εκδήλωσης. Λίγο πριν την είσοδο, τον κόσμο «υποδέχονταν» φωτογραφίες και άλλο υλικό από την έκθεση που φτιάχθηκε πέρσι για την επέτειο ίδρυσης του ΠΑΜΕ.
Η αρχή της εκδήλωσης έγινε με την είσοδο στην πλατεία των εργαζομένων από τους κλάδους της βιομηχανίας, με τις σημαίες των συνδικάτων τους, και των νεολαίων του ΜΑΣ, υπό τους ήχους του τραγουδιού «Οι φάμπρικες». «Στο χώρο της συγκέντρωσης μπαίνουν τα συνδικάτα, σωματειακές επιτροπές, εργαζόμενοι από τους κλάδους της Βιομηχανίας, το στήριγμα του ΠΑΜΕ που δίνουν ώθηση συνολικά στο ταξικό κίνημα», ακουγόταν από τα μεγάφωνα και το σύνθημα «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» συντάραξε το στάδιο.
Παρουσίες απ' όλον τον κόσμο
 Ακολούθησε η είσοδος των ξένων αντιπροσωπειών, που τίμησαν με την παρουσία τους το ΠΑΜΕ, αλλά και την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, που συμπληρώνει φέτος 70 χρόνια ζωής. Καταχειροκροτούμενοι, ένας ένας χαιρέτησαν όρθιοι τον κόσμο οι:Ντανγκ Νγκοκ Τοθνγκ, πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργαζομένων του Βιετνάμ και αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας. Μαχαντεβάν, αναπληρωτής γγ της ΠΣΟ, από την Πανινδική Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία. Σουάντες Ντεβροϊ, αναπληρωτής γγ της ΠΣΟ από το κέντρο των Ινδικών Συνδικάτων. Βαλεντίν Πάτσο, αναπληρωτής γγ της ΠΣΟ, από τη Γενική Συνομοσπονδία εργαζομένων του Περού. Αχμεντ Αρζον, μέλος της Γραμματείας της ΠΣΟ από τη Συνδικαλιστική Ομοσπονδία Σουδανών Εργαζομένων. Αρτουρ Σεκέιρα, μέλος της Γραμματείας της ΠΣΟ από τον κλάδο των Δημοσίων Υπαλλήλων Πορτογαλίας.
Παραβρέθηκαν επίσης: Ο Χρήστος Τομπάζος, κεντρικός οργανωτικός γραμματέας της Παγκύπριας Εργατικής Ομοσπονδίας. Ο Ολι Πέρσον, γραμματέας του Συνδικάτου ΣΕΚΟ ΚΛΟΥΜΠ εργαζομένων Μετρό Στοκχόλμης. Ο Μάρτιν Πεκ, υπεύθυνος νεολαίας της συνδικαλιστικής οργάνωσης Βοημίας - Μοραβίας και Σιλεσίας. Ο Μόρτεν Εγκεντε, υπεύθυνος νεολαίας «3f» των εργαζομένων στις κατασκευές της Σουηδίας.
Πέρα από τις αντιπροσωπείες, για τα 16χρονα του ΠΑΜΕ έφτασαν στην Εκτελεστική Γραμματεία μηνύματα από τις παρακάτω συνδικαλιστικές οργανώσεις: Ιταλία USB, Βραζιλία CTB, Ιράκ FWCUI, Αυστρία LeftBloc, Πορτογαλία FEHSAT, Πακιστάν APFUTU, Συρία GFTU, τουρκοκυπριακή KTOEOS, Γενική Συνομοσπονδία εργαζομένων Πορτογαλίας, συνδικαλιστική Οργάνωση LAB από τη χώρα των Βάσκων, Γενική Ενωση Παλαιστινίων Εργατών.

Περήφανοι για τη διεθνιστική προσφορά

Η χορωδία του ΠΑΜΕ ξεκίνησε να τραγουδάει «Ενα τραγούδι για το ΠΑΜΕ» και στην πίστα του Ποδηλατοδρόμιου μπήκαν ποδήλατα με τις σημαίες του ΠΑΜΕ, της ΠΣΟ και ταξικών συνδικάτων. Μέσα σε χειροκροτήματα και συνθήματα, διέτρεξαν περιμετρικά το στάδιο όση ώρα διαρκούσε το τραγούδι. Ακολούθησε ο χαιρετισμός του Γιώργου Μαυρίκου, γγ της ΠΣΟ και του Βιετναμέζου Ντανγκ Νγκοκ Τοθνγκ.
Οπως σημείωσε ο Γ. Μαυρίκος, «η προσφορά του ΠΑΜΕ ήταν και είναι πολύ σημαντική και στα πλαίσια και του διεθνούς ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Πρώτα απ' όλα με τους αγώνες μέσα στην ίδια μας τη χώρα, μέσα στην Ελλάδα, με την ανάπτυξη της πάλης πρώτα εδώ σε όλους τους κλάδους, μέσα στα εργοστάσια, μέσα στις εργατογειτονιές, σε καθημερινή σύγκρουση με την εργοδοσία και τις αντιδραστικές της πρακτικές. Και ταυτόχρονα με τη διεθνιστική του παρουσία στις πέντε ηπείρους. Με όπλο τον προλεταριακό διεθνισμό, την αλληλεγγύη και την πολύμορφη συνδρομή του.
Μπορούμε να είμαστε περήφανοι για το διεθνιστικό χαρακτήρα του κινήματός μας, για τη διεθνιστική, την προλεταριακή βοήθεια και δράση του ΠΑΜΕ από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του μέχρι σήμερα. Η παρουσία εδώ πολλών με δική τους πρωτοβουλία, τόσων στελεχών από τις χώρες όλων των ηπείρων, επιβεβαιώνει το κύρος του ΠΑΜΕ, το σεβασμό που έχει κερδίσει όλα αυτά τα χρόνια με τη δράση και με τις θέσεις του. Μας τιμά η παρουσία όλων των ξένων αντιπροσωπειών και μπροστά και σε εσάς και στους ξένους δεσμευόμαστε ότι θα προχωρήσουμε μαζί».
Από την πλευρά του, ο Ντανγκ Νγκοκ Τοθνγκ σημείωσε η βιετναμέζικη αντιπροσωπεία θεωρεί τιμή και χαρά να γιορτάζει μαζί με το ΠΑΜΕ τη συμπλήρωση 16 χρόνων δράσης του και παράλληλα τα 70 χρόνια της ΠΣΟ. Επισήμανε πως σήμερα η ΠΣΟ έχει πάνω από 92 εκατομμύρια μέλη, σε 210 συνδικάτα και 126 χώρες, με ταξικό προσανατολισμό. «Κοιτώντας πίσω σε όσα έχουν περάσει, με περηφάνια μπορούμε να υπογραμμίσουμε ότι η ΠΣΟ, παρά τις δυσκολίες, κρατάει σταθερά, ξεκάθαρα ταξικούς στόχους», σημείωσε μεταξύ άλλων.

Την κεντρική ομιλία έκανε ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.
 Το ΠΑΜΕ το γέννησε η ανάγκη της ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος. Για ένα κίνημα ικανό να απαντήσει στην ολομέτωπη και γενικευμένη επίθεση. Αλλά και ικανό να παλεύει με γραμμή πάλης και συμμαχιών, κίνημα που δε θα περιορίζεται μόνο στην αντιμετώπιση των συνεπειών, αλλά θα παλεύει στην προοπτική για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης, ζήτημα που προϋποθέτει γραμμή ρήξης και ανατροπής με τα μονοπώλια, τα κόμματα και τους μηχανισμούς που τα υπηρετούν, πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.Η έως σήμερα συντονισμένη δραστηριότητα των δυνάμεων του ΠΑΜΕ ενόχλησε και ενοχλεί. Πολλές φορές πιάστηκε στο στόμα κυβερνητικών στελεχών και της μεγαλοεργοδοσίας φυσικά αρνητικά και αυτό αποτελεί τιμή για εμάς. Αρκετές φορές δέχτηκε επίθεση, προβοκάτσιες, συκοφαντίες, χτυπήματα πάνω και κάτω από τη μέση. Ομως δεν υποκύψαμε, δεν τα διπλώσαμε, δεν τα βρήκαμε πίσω από κλειστές πόρτες.
Δεν θεωρούμε ότι τα έχουμε καταφέρει όλα καλά, όπως επίσης και δεν υπάρχει ταβάνι στη δράση μας. Εχουμε κενά, αδυναμίες, που θέλουμε να διορθώσουμε. Τις επισημαίνουμε ανοιχτά χωρίς το φόβο να εκτεθούμε στους εργάτες. Δε φοβόμαστε διότι αυτό είναι το ΠΑΜΕ. Η καρδιά και η ανάσα του είναι οι εργάτες. Ας φανταστούμε αν δεν υπήρχε ποια θα ήταν σήμερα η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, στους χώρους δουλειάς.
Οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τα Συνδικάτα, τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια, οι συνδικαλιστές και οι εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να απαλλαγεί το συνδικαλιστικό κίνημα από τη σαπίλα και τον εκφυλισμό, την απομαζικοποίηση, από τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων.
Για την ανασύνταξη του κινήματος
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δεν ξεχωρίζουν τους εκμεταλλευτές και το πολιτικό προσωπικό τους. Δεν μεταλλάσσονται αναλόγως με το ποιος ανεβοκατεβαίνει στην κυβέρνηση, δεν ετεροκαθορίζονται, δεν αυξομειώνουν τη δράση τους όπως βρώμικα και ύπουλα λένε διάφορα αριστερά παπαγαλάκια από εδώ και από εκεί, προσπαθώντας να προστατέψουν την «αριστερή κυβέρνηση» των μονοπωλίων. Η εργοδοσία είναι ίδια και πριν και τώρα. Οι αξιώσεις της και οι απαιτήσεις της ικανοποιούνταν και με τις προηγούμενες κυβερνήσεις και με τη σημερινή. Και πριν την κρίση και τώρα.
Η μόνη απάντηση που μπορεί να αποτρέψει σχεδιασμούς, να αποκρούσει την επίθεση και να σημάνει εργατική - λαϊκή αντεπίθεση είναι η ισχυροποίηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, η ισχυροποίηση και η διεύρυνση του ΠΑΜΕ. Να δυναμώσει η καρδιά του ταξικού κινήματος που είναι τα συνδικάτα.
Φτάνει να λέμε μόνο ισχυροποίηση; Εμείς λέμε όχι! Βάζουμε επιπλέον και την κατεύθυνση που πρέπει να έχει το κίνημα. Να είναι αταλάντευτο, ταξικά προσανατολισμένο, καρφί στο μάτι της μεγαλοεργοδοσίας κάθε κλάδου. Να είναι σε διαρκή ετοιμότητα και επαγρύπνηση, ώστε να εμποδίζει και να αποκρούει την κυβερνητική πολιτική. Να έχει ανοιχτό μέτωπο και πόλεμο με τις δυνάμεις που μέσα στις γραμμές της εργατικής τάξης αποτελούν δούρειο ίππο των επιχειρηματικών ομίλων.
Η ανασύνταξη και η ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος δεν αποτελούν για εμάς ένα ακόμα σύνθημα. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί και δεν πρέπει να αλλοιώνεται το περιεχόμενο της ανασύνταξης ανάλογα με τις κυβερνητικές εναλλαγές. Για εμάς η ανασύνταξη έχει σαφή χαρακτηριστικά. Ανασύνταξη του κινήματος, χωρίς να θίγονται η κυριαρχία και τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, χωρίς να αμφισβητείται η στρατηγική της ΕΕ, χωρίς συγκρούσεις με τις αντιλαϊκές πολιτικές, με την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της, χωρίς ανατροπές των συσχετισμών δύναμης στα συνδικάτα δεν μπορεί να υπάρξει.
Να ριζώσει το ΠΑΜΕ παντού
Στα 16 χρόνια από την ίδρυσή του το ΠΑΜΕ αύξησε το κύρος και τις δυνάμεις του μέσα στους εργαζόμενους. Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαίο οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που συγκροτούν το ΠΑΜΕ να ριζώσουν παντού, να είναι το θετικό παράδειγμα για όλο το συνδικαλιστικό κίνημα. Να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, ώστε να ανεβαίνει σταθερά ο βαθμός οργάνωσης της εργατικής τάξης, να μπαίνουν οι νέοι, οι γυναίκες, οι άνεργοι, οι μετανάστες στη συλλογική δράση, να δυναμώνει η παρουσία τους στους ταξικούς αγώνες. Να μην αναπτυχθούν νέες αυταπάτες που θα οδηγήσουν σε μοιρολατρία, να μην αναπτυχθεί ηττοπάθεια.
Τα βήματα που έχουν καταγραφεί στη σύντομη δράση του ΠΑΜΕ από το 1999 έως σήμερα, το ρίζωμά του σε περισσότερους κλάδους και τόπους δουλειάς, η πρωτοπόρα δράση των δυνάμεων που συγκροτούν το ΠΑΜΕ στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, στις απεργίες, στις μικρές και μεγάλες μάχες που αναπτύχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια χωρίς να γίνει έκπτωση στο σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» αποτελούν τη βάση για τη συνέχεια, για την αντεπίθεση των εργαζομένων μαζί με όσους πλήττονται από τη δικτατορία των μονοπωλίων. Ισχυροποιώντας τη συμμαχία των εργατών με τους αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχή αγροτιά, τη νεολαία, τις γυναίκες που το προηγούμενο διάστημα κάναμε βήματα και έχουμε πολλά ακόμα να κάνουμε.
16 χρόνια μετά δεσμευόμαστε πως θα συνεχίσουμε αταλάντευτα, ταξικά. Δεν επιτρέπεται να κάνουμε βήμα πίσω. Αυτό επιβάλλει το συμφέρον και οι ανάγκες των εργαζομένων, οι ανάγκες του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Γιατί χωρίς εμάς τους εργαζόμενους γρανάζι δε γυρνά. Εμείς είμαστε οι παραγωγοί του πλούτου, εμείς πρέπει να τον καρπωνόμαστε.
Ο «λόγος» στους μουσικούς

Από εκεί και μετά, ο «λόγος» και τα μικρόφωνα δόθηκαν στους συντελεστές του καλλιτεχνικού προγράμματος, που εργάστηκαν με ζήλο για τη μεγάλη συναυλία υπό τη διεύθυνση του Στέφανου Ψαραδάκου. Στίχοι και μουσικές από εργατικά τραγούδια και τραγούδια του αγώνα, από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο, πλημμύρισαν το στάδιο, συγκίνησαν, ξεσήκωσαν και απέσπασαν ζεστό χειροκρότημα.

Εφ. "Ριζοσπάστης", 28/4/2015