Τον αγωνιστή Κομμουνιστή Στέλιο Κεσόπουλο, αποχαιρέτησαν την Τρίτη 19 Μαΐου, οι σύντροφοι, φίλοι και συγγενείς του στο νεκροταφείο της Καλλιθέας.
Τον αποχαιρετισμό εκ μέρους του ΚΚΕ έκανε η Ανθή Πατσιώτη, στέλεχος του Κόμματος. Μιλώντας για τη ζωή και την προσφορά του Στέλιου Κεσόπουλου είπε:
«Ο σύντροφος Στέλιος γεννήθηκε στις 12 Οκτώβρη 1929 στην Αθήνα και ήταν γόνος φτωχής, λαϊκής, εργατικής οικογένειας προσφύγων. Η ζωή του δέθηκε με την πόλη που μεγάλωσε και έζησε, την Καλλιθέα. Από τη νιότη του, υπηρέτησε και πολέμησε για την τάξη του, την εργατική τάξη, για να επιτελέσει τον ιστορικό της ρόλο.
Στην διάρκεια της Κατοχής πήρε μέρος στην Αντίσταση μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ και του ΕΑΜ.
Τελείωσε την Ανωτάτη Εμπορική Σχολή. Στην διάρκεια των σπουδών του πήρε μέρος σε αγώνες, οργανώνοντας απεργίες για το μεροκάματο και το συσσίτιο των φοιτητών συναδέλφων του.
Εργάστηκε ως εισπράκτορας σε ιδιωτικά λεωφορεία. Αργότερα δούλεψε στην ΕΑΣ, όπου λόγω φρονημάτων, η αστική τάξη ήθελε να τον τιμωρήσει διατηρώντας τον στο βαθμό του ελεγκτή αντί του σταθμάρχη, παρά την προϋπηρεσία και τις σπουδές που είχε.
Το 1960 παντρεύτηκε την συντρόφισσά του Πελαγία. Απέκτησαν δύο παιδιά τη Φρόσω και τον Τάσο, που φρόντισαν, παρά τις δύσκολες συνθήκες, να τα σπουδάσουν και συγχρόνως να τα γαλουχήσουν με τα ιδανικά και τις αξίες του σοσιαλισμού-κομμουνισμού.
Εντάχθηκε στις γραμμές του ΚΚΕ το 1986, στην οργάνωση προσφυγικών της Καλλιθέας.
Δραστηριοποιήθηκε στο παράρτημα της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ της Καλλιθέας και υπήρξε μέλος του προεδρείου της για πολλά χρόνια..
Σε όλη την διάρκεια του εργασιακού του βίου, συμμετείχε ενεργά και οργάνωνε εργατικούς αγώνες και απεργίες του κλάδου του αλλά και γενικότερα αγωνιζόταν για τα δίκια της εργατικής τάξης.
Ο σ. Στέλιος ήταν προσηνής, σεμνός, γλυκομίλητος, με αγάπη για τους νεότερους. Όπως κάθε αγωνιστής της εργατικής τάξης, αγαπούσε πολύ την οικογένειά του. Είχε την ευτυχία να ζει από πολύ κοντά τη συμμετοχή των παιδιών του και των εγγονών του μέσα στο κομμουνιστικό κίνημα. Καμάρωνε πολύ γι’ αυτό!
Κατά την διάρκεια της προσπάθειας διάλυσης του Κόμματος από τους οπορτουνιστές έμεινε σταθερός, ακλόνητος και αγωνιστής, πιστός στα ιδανικά του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Με τους υπόλοιπους συντρόφους του υπερασπίστηκε την οργάνωση, το Κόμμα και τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του.
Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η επιβάρυνση της υγεία του δεν του επέτρεπε να έχει ενεργό συμμετοχή στις δραστηριότητες της οργάνωσης, δεν σταμάτησε ποτέ να διαβάζει τον Ριζοσπάστη, να ενημερώνεται για τις πολιτικές εξελίξεις, να παλεύει με τον περίγυρό του για το δίκιο του ΚΚΕ, να συμμετέχει στις εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις του Κόμματος στην Καλλιθέα.
Σύντροφε Στέλιο, η ζωή και δράση σου είναι παρακαταθήκη για τους αγώνες του σήμερα και του αύριο. Σου υποσχόμαστε ότι, με όλες μας τις δυνάμεις θα συνεχίσουμε τις μάχες για να δυναμώσουμε το Κόμμα, για να βοηθήσουμε την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα να παλέψουν για τα δικά τους συμφέροντα που καμιά σχέση δεν έχουν με αυτά που θέλουν να τους πείσουν οι σοσιαλδημοκράτες, οι οπορτουνιστές και οι αστοί. Τον πόλεμο θα τον κερδίσουμε και το όνομά σου θα είναι γραμμένο στη σημαία της Νίκης!».

Εκ μέρους της οικογένειας μίλησε ο εγγονός και συνονόματος του Στέλιου Κεσόπουλου, στέλεχος της ΚΝΕ, ο οποίος στάθηκε στο γεγονός ότι η στάση ζωής του παππού του έπαιξε καθοριστική σημασία για τα εγγόνια του και πως θα συνεχίσουν τον δρόμο του αγώνα που χάραξε μέχρι την τελική νίκη, τον Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό.