Υπερήφανοι όσοι τον γνώρισαν και έδρασαν μαζί του, αλλά και όσοι συνεχίζουν στο δρόμο που χάραξε, σύντροφοι, συγγενείς και φίλοι, «αποχαιρέτησαν» χτες τον αλύγιστο κομμουνιστή Κώστα Γαβρίλη, που «έφυγε» από τη ζωή την Κυριακή 5 Φλεβάρη, σε ηλικία 90 ετών.
Στην πολιτική του κηδεία, στο Κοιμητήριο της Καλλιθέας, μίλησαν για τη γεμάτη από τον ανυποχώρητο αγώνα ζωή του ο Θανάσης Παφίλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Κώστας Μάρκου, μέλος του Γραφείου του ΤΕ Νοτίων Συνοικιών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, και η Γεωργία Τσαμούρη, μέλος της Διοίκησης της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.
Ο παλαίμαχος κομμουνιστής Κ. Γαβρίλης γεννήθηκε το 1927 στον Πειραιά από ναυτική οικογένεια, ο μικρότερος από τέσσερα αδέλφια. Ορφανός από πατέρα ναυτεργάτη που θαλασσοπνίγηκε στον Ισπανικό Εμφύλιο, 9 ετών άρχισε να δουλεύει σε δύσκολες συνθήκες.
Το 1943 μπαίνει στις γραμμές της ΕΠΟΝ και έφηβος οργανώνεται στο ΚΚΕ, ζώντας τους σκληρούς αγώνες της γερμανικής Κατοχής, τις διώξεις και την παρανομία τις οποίες αντιμετώπισε παλικαρίσια ως μάχιμο μέλος στον ΕΛΑΣ. Εδρασε στις ανατολικές συνοικίες και πήρε μέρος στο Μπλόκο του Βύρωνα, στις μάχες της Καλλιθέας, στη Μάχη της Αθήνας το Δεκέμβρη του 1944, ενάντια στην ντόπια και ξένη αστική τάξη και τους Εγγλέζους ιμπεριαλιστές.
Πιάστηκε το Μάρτη του 1948 από την τότε κυβέρνηση Σοφούλη και με ανυπόστατες κατηγορίες καταδικάστηκε από Στρατοδικείο πέντε φόρες εις θάνατον, μένοντας 15 χρόνια στα κολαστήρια των φυλακών, στα «κολέγια» όπως έλεγε, της Αίγινας, της Γυάρου, της Κέρκυρας, του Αβέρωφ, των Βούρλων και της Χαλκίδας, ως μελλοθάνατος και ύστερα ως ισοβίτης. Αλύγιστος, έχοντας ως οδηγό τη μαρξιστική - λενινιστική αντίληψη, την εμπιστοσύνη στον πρωτοπόρο ρόλο της εργατικής τάξης μέχρι την τελική νίκη, δεν υποχώρησε ποτέ, ούτε στα βασανιστήρια, ούτε και ύστερα απέναντι σε αυτούς που εγκατέλειψαν τη μάχη, σε αυτούς που συμβιβάστηκαν.
 Με την επιβολή της 7χρονης στρατιωτικο-φασιστικής δικτατορίας το 1967, κυνηγήθηκε από δυνάμεις της Ασφάλειας και ξαναπέρασε στην παρανομία. Με τη μεταπολίτευση πρωτοστάτησε και είχε ενεργό δράση στην ανασυγκρότηση των Κομματικών Οργανώσεων του Κόμματος στην Καλλιθέα. Δούλεψε δραστήρια στο συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ Καλλιθέας, υπήρξε ιδρυτικό μέλος στο Παράρτημα Καλλιθέας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και μέλος της διοίκησής του.
Εδωσε τη μάχη, την περίοδο 1991, για την υπεράσπιση του Κόμματος, των αρχών του, των επαναστατικών του χαρακτηριστικών, ενάντια στη διασπαστική, οπορτουνιστική ομάδα που επιδίωξε να διαλύσει το Κόμμα.