Μπροστά στο κτίριο που στα θεμέλιά του στέγασε το θρυλικό παράνομο τυπογραφείο του ΕΑΜ κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής και της αντίστασης του λαού μας, πραγματοποιήθηκε απόψε η εκδήλωση των ΚΟ Καλλιθέας Αττικής του ΚΚΕ και του τοπικού Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Μια εκδήλωση ενταγμένη στις πρωτοβουλίες για τα 71 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ στις 27 Σεπτέμβρη του 1941.

Στην εκδήλωση μίλησε ο Θοδωρής Σκολαρίκος, μέλος του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟ Αττικής, ενώ τηρήθηκαν όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.

Παραβρέθηκε ο Χρήστος Κατσώτης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής. Επίσης ο πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Γιώργος Κατημερτζής.

Σημειώνεται ότι ο χώρος της εκδήλωσης, στην οδό Σκρα 31, δεν επιλέχθηκε τυχαία, αλλά ως αιχμή της δράσης για να αναδειχθεί η ανάγκη να διάσωσης του ιστορικού χώρου, που σήμερα ρημάζει. Μια δράση που όπως διαμηνύουν οι Οργανώσεις Καλλιθέας του ΚΚΕ και η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ θα κλιμακωθεί το επόμενο διάστημα με παρεμβάσεις στην κυβέρνηση και τη δημοτική αρχή, διεκδικώντας να μετατραπεί ο χώρος σε μουσείο Τύπου της ΕΑΜικής Αντίστασης. Οι συγκεντρωμένοι τοποθέτησαν στο κτήριο πανό που αναδεικνύει αυτή τη διεκδίκηση, την οποία άλλωστε επικροτούν και οι κάτοικοι της περιοχής.

Το παράνομο τυπογραφείο του ΕΑΜ λειτούργησε στον συγκεκριμένο χώρο από τις αρχές του 1942, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στη στήριξη του ΕΑΜικού αγώνα. Κάτω από τη μύτη των ναζί κατακτητών τυπώνονταν κατά χιλιάδες τα έντυπα του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, αλλά και του ΚΚΕ, φύλλα του «Ριζοσπάστη», προκηρύξεις και άλλα υλικά. Μετά τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944, και ενώ ήταν σε εξέλιξη το όργιο καταστολής σε βάρος του ΚΚΕ και των λαϊκών αγωνιστών, το τυπογραφείο σφραγίστηκε από το Κόμμα για να διασωθεί το πολύτιμο υλικό του. Αποκαλύφθηκε ξανά το 1984, με απόφαση της ΚΕ του Κόμματος και από τότε μέχρι σήμερα, το ΚΚΕ και η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ έχουν αναπτύξει κάθε δυνατή πρωτοβουλία, με συγκεντρώσεις, πορείες, αγωνιστικές κινητοποιήσεις, παρεμβάσεις και παραστάσεις στο δήμο, στο υπουργείο Πολιτισμού και στη Βουλή ώστε να υλοποιηθεί το αυτονόητο: Να γίνει δηλαδή το Τυπογραφείο της Σκρα Μουσείο Τύπου της ΕΑΜικής Αντίστασης και να σωθεί το μοναδικό μνημείο του ΕΑΜικού αντιστασιακού Τύπου από την καταστροφή.

Ο Θ.Σκολαρίκος αναφέρθηκε στην ομιλία του σε ιστορικά στοιχεία του τυπογραφείου, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι ήταν το μεγαλύτερο στην Ευρώπη παράνομο τυπογραφείο, παίζοντας καθοριστικό ρόλο για την προπαγάνδιση και τη νικηφόρα έκβαση του ΕΑΜικού απελευθερωτικού αγώνα.

Και συμπλήρωσε:

«Μέχρι την Απελευθέρωση της Αθήνας, στο τυπογραφείο αυτό τυπώθηκαν κατά χιλιάδες τα έντυπα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ, φύλλα του Ριζοσπάστη, κουπόνια ενίσχυσης του αγώνα. Τακτικά τυπώνονταν οι εφημερίδες "Ελεύθερη Ελλάδα" και "Απελευθερωτής".

Η εκτυπωτική μηχανή, η "θρυλική" Βικτώρια, έγινε και αυτή μια ιδιότυπη ηρωίδα της Εθνικής Αντίστασης.

Η ομάδα των κομμουνιστών που είχε αναλάβει αυτό το δύσκολο και τολμηρό εγχείρημα ήταν οι:  Ευάγγελος Μενεμενής, Γιώργος Ελληνούδης, Καλλιόπη Πάπαρη - Ελληνούδη, Δημήτρης Χατζής, Χρήστος Τζήμας, Ελένη Τζήμα, Νίκος Καρατζόπουλος.

Ζούσαν κλεισμένοι στην κατακόμβη μέρες και νύχτες, εξ αιτίας των συχνών συγκρούσεων του Εφεδρικού ΕΛΑΣ με Γερμανούς και ταγματασφαλίτες και τα μπλόκα που στήνονταν στην Καλλιθέα. Τύπωναν αδιάκοπα και διάβαζαν. Ηρωικά άντεξαν όλες τις δυσκολίες.

Μετά την Απελευθέρωση, το ΚΚΕ κάλεσε όλες τις οργανώσεις να πάρουν άμεσα μέτρα για την ασφαλή φύλαξη όλων των κειμηλίων του αντιφασιστικού - εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, έως ότου να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την οργάνωση ειδικής έκθεσης σε Μουσείο.

Ακολούθησε ο αιματηρός Δεκέμβρης του ’44, το δολοφονικό όργιο κατά του ΚΚΕ και του ΕΑΜ και η καταστροφή μνημείων του αγώνα από την ένοπλη δράση των αστών και των Άγγλων εισβολέων συμμάχων τους. Παρόλα αυτά, το τυπογραφείο της Σκρά διασώθηκε, αφού με εντολή του ΚΚΕ σφραγίστηκε για να διαφυλαχτεί.

Με απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ το 1984 αποκαλύφτηκε για πρώτη φορά η ύπαρξη του τυπογραφείου. Το επτασφράγιστο μυστικό είχε κρατηθεί για 42 ολόκληρα χρόνια.

Από τότε μέχρι και σήμερα το ΚΚΕ και η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ έχουν αναλάβει πολύπλευρες πρωτοβουλίες προκειμένου να συμβεί αυτό που θα έπρεπε να ήταν αυτονόητο: να αποκατασταθεί το κτίριο και να δημιουργηθεί Μουσείο Τύπου της ΕΑΜικής Αντίστασης.

Συγκεντρώσεις, πορείες, παραστάσεις στο Δήμο, στο Υπουργείο Πολιτισμού, ερωτήσεις στη Βουλή.

Για τη σημερινή κατάσταση του ιστορικού μνημείου υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες και έχουν ονοματεπώνυμο. Είναι οι ευθύνες των κυβερνήσεων διαχρονικά που έχουν αφήσει το κτίριο που φιλοξενούσε το μνημείο να ρημάζει. Είναι οι ευθύνες των δημοτικών αρχών της Καλλιθέας που ποιούν τη νήσσαν για το θέμα.

Έχουμε χορτάσει από επιτροπές ειδικών ή δήθεν ειδικών που πρακτικά συμβάλλουν μόνο στο να διαχέεται η ευθύνη του κεντρικού κράτους και της τοπικής διοίκησης.

Μας είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι πρόκειται για ανικανότητα η ανεπάρκεια. Το γεγονός και μόνο ότι με όλες τις κυβερνήσεις και με όλες τις δημοτικές αρχές συνεχίζεται η ίδια και απαράλλακτη κατάσταση καταδεικνύει ότι μάλλον μιλάμε για πολιτική επιλογή. Επιλογή να σβήσουν από την ιστορική μνήμη την πραγματική ιστορία της περιόδου.

Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι κοινό στοιχείο των παραχαρακτών της ιστορίας ανεξαρτήτως απόχρωσης είναι η σθεναρή υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει για επίσημη ιδεολογία την εξίσωση φασισμού και κομμουνισμού και με τις ευλογίες της αποκαθίστανται συνεργάτες των ναζί, τους αποδίδονται τιμές και εγκωμιάζεται η δίωξη εναντίον κομμουνιστικών κομμάτων.

Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος; Γιατί τέτοια επιμονή με το ξαναγράψιμο της ιστορίας;

Ξαναγράφουν την Ιστορία για να συσκοτίσουν ότι ο φασισμός δε γεννιέται στο κενό, είναι γέννημα θρέμμα του καπιταλισμού. Είναι γνήσιο τέκνο του, δε χρειάζεται test dna. Δεν ξεχνάμε όσο και εάν το επιθυμούν ότι συνεργάτες των ναζί ήταν τα μονοπώλια που στηρίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση και άνοιξαν το δρόμο στον Χίτλερ.

Ξαναγράφουν την ιστορία που έγραψαν με το αίμα τους οι λαοί γιατί να κρύψουν ότι καθοδηγητής και αιμοδότης της αντίστασης του λαού ήταν το ΚΚΕ.

Ξαναγράφουν την ιστορία για να κρύψουν την καθοριστική συνεισφορά της Σοβιετικής Ένωσης στον αντιφασιστικό αγώνα των λαών της Ευρώπης, στη συντριβή του φασισμού - ναζισμού και στην αιώνια καταδίκη των εγκλημάτων τους. 20.000.000 Σοβιετικοί θυσιάστηκαν, 10.000.000 έμειναν ανάπηροι, για να υπερασπιστούν και να προστατέψουν το σοσιαλιστικό κράτος, έδωσαν τη ζωή τους για τους λαούς όλου του κόσμου.

Ξαναγράφουν την ιστορία γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι ο καπιταλισμός που στηρίζουν με νύχια και με δόντια είναι ένα άδικο εκμεταλλευτικό σύστημα που φέρνει στους λαούς δεινά. Φτώχεια, ανεργία, πόλεμοι, αυτά είναι που «υπόσχεται» ο καπιταλισμός στους λαούς.

Καμία εμπιστοσύνη λοιπόν σε όλους αυτούς που ξαναγράφουν την ιστορία».

Συνεχίζοντας την ομιλία του, αναφέρθηκε στις εξελίξεις αυτής της περιόδου, καλώντας εκ μέρους του Κόμματος σε ένταση της εργατικής - λαϊκής πάλης, με μαζική συμμετοχή στους αγωνιστικούς σταθμούς του επόμενου διαστήματος: Στην κινητοποίηση σωματείων και μαζικών φορέων ενάντια στην επίσκεψη του ΓΓ του ΝΑΤΟ στην Αθήνα, στη συγκέντρωση για την καταδίκη των φασιστών της Χρυσής Αυγής και στο μεγάλο συλλαλητήριο των συνδικάτων στις 13 Οκτώβρη.

Όπως είπε, αναλύοντας τις ευθύνες της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων για την εξέλιξη της πανδημίας, για τη βαθιά εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς αλλά και για την επίθεση στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα για να πληρώσουν για μια ακόμα φορά τα σπασμένα της κρίσης του συστήματος που υπηρετούν, υπογράμμισε: «Είναι ανάγκη να έχουμε εμπιστοσύνη στον οργανωμένο αγώνα.

Στη δύναμη του λαού, στη δύναμή μας.

Η εμπειρία που μας προσφέρει η περίοδος που μεγαλούργησε το τυπογραφείο του ΕΑΜ είναι πολύτιμη. Άλλωστε η μελέτη της ιστορίας δεν είναι ένα ζήτημα τεχνικό αλλά ουσιαστικό εφόδιο για τους εργαζόμενους, ειδικά για κάθε νέα και νέο.

Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο συσπείρωσε τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού και με την καθοδήγηση του ΚΚΕ οργάνωσε την αντίσταση του λαού μας ενάντια στο γερμανικό φασισμό.

Το ένοπλο τμήμα του ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ, αγκαλιάστηκε από το λαό της Αθήνας και του Πειραιά που αγωνίζονταν για να απελευθερωθεί από τη ναζιστική γιατί τον ένιωθε ως δικό του δημιούργημα, ως την αιχμή του δόρατος για την αντίσταση του στις θηριωδίες των κατοχικών αρχών και την απελευθέρωση του.

Οι δεσμοί του ΕΛΑΣ με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα του δώσανε χαρακτηριστικά λαϊκού στρατού.

Μπορεί να μην υπήρχαν στρατώνες, στρατιωτικά νοσοκομεία για τους τραυματίες, αποθήκες οπλισμού και τροφίμων, μπορεί να μην υπήρχε η δυνατότητα για εκπαίδευση και άσκηση, υπήρχε όμως η ατσαλένια θέληση του λαού μας.

Κάθε συνοικία και κάθε χώρος δουλειάς ήταν προπύργιο του ΕΛΑΣ.

Οι άνθρωποι του μόχθου ήταν το στήριγμα του ΕΛΑΣ, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι στην περίπτωση που η συνεισφορά τους έρχονταν στην επιφάνεια από τους Γερμανούς κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους οι συνέπειες θα ήταν τραγικές.

Παρά τα προβλήματα στη διαμόρφωση της στρατηγικής του Κόμματος την περίοδο 1940-1949, που αποτυπώνονταν και στο σχεδιασμό και τη διάταξη δυνάμεων του ΕΛΑΣ, όπως για παράδειγμα οι ταλαντεύσεις και τελικά η μη ενεργοποίηση του σχεδίου κατάληψης του λεκανοπεδίου, λόγω της πολιτικής της "Εθνικής Ενότητας" της "ομαλής δημοκρατικής εξέλιξης" εκ μέρους του ΚΚΕ, ανεξίτηλη έχει μείνει η θρυλική δράση του ΕΛΑΣ της Αθήνας και του Πειραιά.

Αμέτρητες είναι οι ηρωικές στιγμές, που γράφτηκαν με την αυτοθυσία και το αίμα των μαχητών του.

Η πάλη τους είναι μια ακόμα ηχηρή απόδειξη ότι όταν ο λαός το αποφασίσει, μπορεί να τα βάλει με "θεούς και δαίμονες".

Ο οργανωμένος λαός με την καθοδήγηση του Κόμματος της εργατικής τάξης έχει την ικανότητα να αναμετρηθεί με υπέρτερους αντιπάλους, να "κινήσει βουνά" και να νικήσει».

Όπως είπε παρακάτω «οι εξελίξεις φέρνουν για μια ακόμα φορά στο προσκήνιο κεφάλαιο τη βαρβαρότητα και τη σήψη του καπιταλιστικού συστήματος. Για να ξεπεράσουν την κρίση θέλουν να συντρίψουν τα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα. Για αυτό και στην προοπτική της λαϊκής αντίδρασης η αστική τάξη εντείνει την ιδεολογική και πολιτική της παρέμβαση, συνδυάζει την καταστολή και την χειραγώγηση.

Αυτήν την περίοδο τίθεται πιο επιτακτικά επί τάπητος ποια μπορεί να είναι η διέξοδος από την πλευρά των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων.

Η άνοδος της παραγωγικότητας, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης διαμορφώνουν προϋποθέσεις για άλματα στη ριζική βελτίωση και αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων.

Τι βάζει φρένο σε αυτή τη δυνατότητα;

Το γεγονός ότι πολλοί παράγουν και λίγοι καρπώνονται τον κόπο τους γιατί κατέχουν τα μέσα παραγωγής. Με άλλα λόγια ο καπιταλιστικός τρόπος οργάνωσης της οικονομίας.

Η απάντηση σε αυτήν την κατάσταση δεν είναι οι διάφορες παραλλαγές της αστικής κυβερνητικής διαχείρισης που παρά τις χρωματικές αλλαγές πίνουν νερό στο όνομα του καπιταλισμού.

Υπάρχει πλούσια πείρα στον λαό μας από τη δεκαετία που προηγήθηκε και τη στάση όλων των κυβερνήσεων. Από τις παγίδες και τα κάλπικα διλλήματα που του στήνουν η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ

Την απάντηση δίνουν τα στοιχεία που πληθαίνουν καθημερινά και φανερώνουν την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, δηλαδή η μεγάλη πλειοψηφία να κάνει κουμάντο στον πλούτο που παράγει με κριτήριο να ικανοποιούνται οι ανάγκες της κοινωνίας. Όσο πληθαίνουν αυτά τα στοιχεία, τόσο οι έχοντες φοβούνται σα το διάολο το λιβάνι τους λαούς που αγωνίζονται και παλεύουν με τους κομμουνιστές μπροστάρηδες.

Ξέρουν πως ο σημερινός άσχημος ταξικός συσχετισμός δυνάμεων δεν είναι αιώνιος, θα αντιστραφεί, θα αλλάξει.

Γι' αυτό δρούμε καθημερινά τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ και του ΚΚΕ στο πλευρό της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, εφοδιασμένοι με το σύγχρονο πρόγραμμα μας, πρωτοστατώντας στην πάλη για όλα τα εργατικά-λαϊκά προβλήματα, σε κάθε μετερίζι.

Δύναμή μας είναι το δίκιο των πολλών!

Σταθερή πυξίδα μας η προοπτική της ανατροπής του άδικου και διεφθαρμένου καπιταλιστικού συστήματος και η οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, του Σοσιαλισμού».

Ολοκληρώνοντας, υπογράμμισε ότι η διεκδίκηση αποκατάστασης του ιστορικού κτιρίου στη Σκρα 31, για τη δημιουργία Μουσείου της Έντυπης Ιστορίας της Αντίστασης του λαού μας που θα αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους σύγχρονους λαϊκούς αγώνες.

«Είναι η ελάχιστη τιμή για την ηρωική στάση των κομμουνιστών που λειτουργούσαν το παράνομο τυπογραφείο», σημείωσε.